در آموزش قواعد عربی هفتم با فعل ماضی و صرف 14 صیغه آن به صورت کامل آشنا شدید. اکنون به بررسی تخصصی فعل مضارع (حال و آینده) * و صرف 14 صیغه آن خواهیم پرداخت. که در این درس فقط 3 صیغه اول شخص مفرد، دوم شخص مفرد مذکر و دوم شخص مفرد مذکر را بررسی میکنیم.
اگر بر سر فعل اول شخص مفرد ماضی، یکی از چهار حروف ( أَ ، تَـ ، یَـ ، نَـ ) بیاید، به فعل مضارع تبدیل میشوند.
برای صرف افعال از همان فعل مشهور، یعنی ذَهَبَ استفاده میکنیم.
أَنا أ ذهَبُ: من میروم.
در این حالت به اول سادهترین شکل حالت فعل ماضی یعنی سوم شخص مفرد مذکر، أَ اضافه میکنیم و حرکت آخرین حرف فعل از ــَـ به ــُـ تغییر مییابد.
أَنتَ تَذهَبُ: تو (مذکر) میروی.
در این حالت به اول سادهترین شکل حالت فعل ماضی یعنی سوم شخص مفرد مذکر، تَـ اضافه میکنیم و حرکت آخرین حرف فعل از ــَـ به ــُـ تغییر مییابد.
أَنتِ تَذهَبینَ : تو (مؤنث) میروی.
در این حالت به اول سادهترین شکل حالت فعل ماضی یعنی سوم شخص مفرد مذکر، تَـ اضافه میکنیم و به آخر فعل ـینَ اضافه میشود.
در ادامه چند نمونه دیگر از صرف این افعال را خواهید دید.
ذَهَبتُ |
رفتم |
أذهَبُ |
می روم |
صَنَعتُ |
ساختم |
أصنَعُ |
می سازم |
عَلِمتَ |
دانستی |
تَعلَمُ |
می دانی |
زَرَعتَ |
کاشتی |
تَزرَعُ |
می کاری |
عَرَفتِ |
شناختی |
تَعرِفینَ |
می شناسی |
قَبِلتِ |
قبول کردی |
تَقبَلینَ |
قبول می کنی |